1. جنگ پیر



این جنگ پیر

 داشت خمیازه میکشید

  که

  خمپاره ای خوابش را پراند

   و موشکی او را به شک انداخت:

       بخوابد

        یا

         برخیزد.

 بالاخره

  عصای نیزهای اش را برداشت

   و برخاست.                                                                                         

                                                                   


سخن اول


هوالمصوِّر

...


خبر این است که: من نیز کمی بد شده ام

                               اعتراف این که:

           در این شیوه

                            سرآمد شده ام






 

پدرم خواست که فرزند مطیعی بشوم

شعر پیدا شد و من آنچه نباید شده ام

 

عشق برخاست که شاعرتر از آنم بکند

که همان لحظه ی دیدار تو، شاید شده ام

 

                             شعر و عشق

         این سو و آن سویِ صراط اند

                                                      - که من

چشم را بسته و از واهمه اش رد شده ام

 

                              مدعی نیستم

                                               - اما:

                     هنری بهتر از این؟

که همانی که کسی حدس نمی زد شده ام!

 


*****************************************************************************
قرار گذاشتم با خودم : هر از چندگاهی بیام تو دشت واژه ها،
 تو خنکای نسیم الطاف الهی و گرمای نوازش انوار اهل بیت(ع)،
واژه ها رو کنار هم بذارم  و دسته واژه ای زیبا بسازمو
تقدیم خدا و اهل بیتش کنم.... .
*******************
*****************
دلیل این که چرا یهویی...؟!
اونم من..؟! سر از این کارا
درآوردمو با زبون استاد
« محمدعلی بهمنی »
 اول سخن اول گفتم
...................
********
*****

منو از نگاه مهربون و راهنمایی هاتون بی نصیب نذارید.

یا علی.